Φαντάζει απίθανο, κι όμως μόλις δώδεκα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, στους πρόποδες της Πάρνηθας, εδρεύουν… διαστημικά μαρούλια. Αιτία, ο παραγωγός τρίτης γενιάς Κώστας Λουκίσας, ο οποίος κατάγεται από την Ανδρο.
Ο Κώστας Λουκίσας σπούδασε στο ΤΕΙ Θερμοκηπιακής Παραγωγής στο Ηράκλειο Κρήτης, με προοπτική να φτιάξει δική του μονάδα. Ταξίδεψε από τις ΗΠΑ ώς την Καμπότζη, για να δει τη σύγχρονη παραγωγή αγροτικών προϊόντων, ώστε ν’ ασχοληθεί επαγγελματικά με την υδροπονία.
Ως γνωστόν, υδροπονικές καλλιέργειες στο πέρασμα του χρόνου ανέπτυξαν Αιγύπτιοι, Βαβυλώνιοι, Αζτέκοι, που καλλιεργούσαν προϊόντα εντός νερού και θρεπτικών διαλυμάτων. Στη χώρα μας, η υδροπονία είχε εφαρμοστεί μέχρι τότε στα κηπευτικά και κυρίως στην τομάτα.
Επί δύο χρόνια πειραματιζόταν στο μαρούλι και πετούσε παραγωγή. Αναγκάστηκε να υποθηκεύσει οικογενειακή περιουσία, αφού οι επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν το διάστημα 2003-11 ξεπέρασαν τα 2 εκατομμύρια ευρώ.
Σήμερα έχει μια πρότυπη μονάδα, που πολλοί θα ζήλευαν, η οποία εφαρμόζει υδροπονικό σύστημα επίπλευσης κλειστού τύπου, το οποίο αποτέλεσε έρευνα της NASA για τη διατροφή των αστροναυτών.
Προχώρησε πρώτος στην Ευρώπη στην εφαρμογή του living food, δηλαδή στην πώληση «ζωντανού μαρουλιού», το οποίο προωθείται στην αγορά μαζί με τη ρίζα του. Ετσι, ο πελάτης μπορεί να έχει πάντα φρέσκο μαρούλι, τοποθετώντας το απλά σ’ ένα βαζάκι με νερό ώσπου να το καταναλώσει ολόκληρο. Η φήμη του έφτασε ώς την Αυστραλία, απ’ όπου τον επισκέφθηκαν παραγωγοί για να πάρουν τεχνογνωσία.
Και κλασικά θερμοκήπια
Μαζί με το καινοτόμο σύστημα παραγωγής μαρουλιών, για το οποίο πρόσφατα βραβεύτηκε και στην Ευρώπη, συνυπάρχουν στην οικογενειακή επιχείρηση και άλλες παραδοσιακές μορφές καλλιέργειας και τα κλασικά θερμοκήπια.
Παρά το απαγορευτικό κόστος ίδρυσης της μονάδας, οι δαπάνες για αγροτικά εφόδια είναι πολύ περιορισμένες λόγω των ελεγχόμενων συνθηκών στη χρήση νερού και τη λίπανση.
Για την παραγωγή φυλλωδών λαχανικών και όχι μόνο, τηρεί στο ακέραιο τις προδιαγραφές που ορίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση με πλήρη επίβλεψη της παραγωγικής διαδικασίας σε όλα τα στάδια: σπορά, ανάπτυξη, συγκομιδή, τυποποίηση, αποθήκευση, διάθεση.
Το υδροπονικό μαρούλι, που δοκιμάσαμε από τη μονάδα του, πράγματι μυρίζει μαρούλι και είναι τραγανό και γευστικό. Ο Κώστας Λουκίσας θεωρεί ότι είναι απολύτως φυσικό κάτι τέτοιο, διότι έχει επιλέξει τις κατάλληλες ποικιλίες.
Ρωτάμε κατά πόσο μπορεί να θεωρηθεί υγιεινό, όταν παράγεται υπό τέτοιες συνθήκες. Αφοπλιστικά μάς απαντά ότι το καταναλώνει καθημερινά μαζί με τη σύζυγο και τους τρεις γιους τους. «Ο ήλιος δεν είναι αυτός που ήταν παλιά, ούτε καν το νερό. Εμείς απλά τα φιλτράρουμε. Κι επειδή η παραγωγή δεν είναι στο χώμα, αποφεύγουμε τις ασθένειες του φυτού. Λίπανση και φυτοπροστασία είναι στο ελάχιστο. Η δε κατανάλωση νερού, που είναι ζητούμενο σήμερα για την οικολογία, είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Γι’ αυτό ίσως είναι και καλύτερο», υποστηρίζει.
Πηγή: www.enet.gr
Αν θεωρείτε ότι υπάρχει παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας σχετικά με την αναδημοσίευση του άρθρου μπορείτε να επικοινωνήστε μαζί μας.
